Echo serca to nieinwazyjna metoda obrazowania stosowana od kilkudziesięciu lat.
Wykorzystywana w pracy kardiologów stanowi część ultrasonografii. Jest jedyną metodą obrazowania pozbawioną jakichkolwiek skutków ubocznych. Fale ultradźwiękowe nie szkodzą w odróżnieniu od promieniowania X, które używa się w radiologii i tomografii komputerowej, np. wykonanie rezonansu magnetycznego z użyciem środka kontrastującego zawierającego związki gadolinu może u niektórych pacjentów doprowadzić do powikłań. Echokardiografia to badanie całkowicie bezpieczne można go wielokrotnie powtarzać bez negatywnych skutków dla pacjenta. Wykorzystuje się ją nie tylko na początku diagnostyki lecz również monitoruje skutki leczenia choroby. Do podstawowych typów obrazowania zalicza się echokardiografię jednowymiarową M- mode, echokardiografię dwu – wymiarową (2D), trój-wymiarową (3D) oraz echokardiografię dopplerowską.
Echo serca. Echokardiografia jednowymiarowa
M-mode umożliwia uzyskanie dynamicznego przekroju serca w jednej wybranej przez nas płaszczyźnie względem czasu. Jest techniką przydatną w diagnostyce szybko poruszających się struktur jak np. zastawek, skrzeplin czy guzów. Pozwala również na mierzenie grubości poszczególnych ścian serca i innych dużych naczyń krwionośnych czy wolnych przestrzeni. Dzięki tej metodzie możliwa jest także ocena kurczliwości komór serca. Na aparacie funkcja ta uruchamia się przyciskiem oznaczonym literą M.
Echo serca. Echokardiografia dwuwymiarowa 2D
umożliwia uzyskanie obrazu serca w dwóch płaszczyznach, na aparacie uruchamiamy tę funkcję przyciskiem oznaczonym najczęściej 2D. Jest to zwykle wyjściowe ustawienie aparatu. Uwzględniając miejsce przyłożenia głowicy oraz kierunek wiązki ultradźwiękowej możliwe jest w tej technice zobrazowanie poszczególnych przekrojów w osi podłużnej jak również poprzecznej serca. W codziennej praktyce najczęściej stosuje się nową technikę echokardiograficzną trójwymiarową (3D, 3-dimensional). Tutaj przetwornik umieszczony w głowicy generuje wiązkę fal ultradźwiękowych w kształcie piramidy. „Widząc” cały fragment przestrzeni tworzy przestrzenne obrazy w czasie rzeczywistym. Prezentacja wyników badania 3D odbywa się na dwuwymiarowym ekranie, jednak dzięki zastosowanym technikom cieniowania obrazy te dają wrażenie anatomicznej perspektywy.
Echo serca. Echokardiografia dopplerowska jest uzupełnieniem informacji uzyskanych podczas badania techniką jedno lub dwuwymiarową. Efekt Dopplera umożliwia pomiar prędkości i kierunku przepływu krwi. Stosuje się trzy metody obrazowania dopplerowskiego a mianowicie metodę fali pulsacyjnej gdzie wiązka ultradźwięków wysyłana jest impulsowo, metoda fali ciągłej gdzie wiązka ultradźwięków wysyłana jest w sposób ciągły-stosuje się ją w ocenie dużych prędkości krwi oraz metoda znakowania kolorem przepływu krwi gdzie kierunek i prędkość kodowane są kolorem. Według ustalonej skali na czerwono oznacza się kierunek do głowicy, na niebiesko kierunek od głowicy. Nasycenie koloru to informacja o prędkości: kolor ciemnoczerwony to niskie prędkości, jasnoczerwony bądź pomarańczowy coraz wyższe, zachodzące turbulencje koduje się na jasno żółto lub jasnozielono.