Chirurg naczyniowy. Epidemiologia chorób żył. Początek XXI wieku to czas zainteresowana się chorobami żył.
Są one postrzegane nie tylko jako problem zdrowotny, ale również społeczny. Przez bardzo długi okres flebologia traktowana była marginalnie. Badania epidemiologiczne, badające częstość występowania chorób układu żylnego, wskazują, iż zapadalność na te choroby jest niższa w krajach rozwijających się, świadczą o ścisłej zależności pomiędzy sposobem życia a chorobą żył. Szacuje się, iż w USA 23% dorosłych osób cierpi na żylaki, a 6% na zaawansowaną chorobę żylną, powiązaną ze zmianami skórnymi i owrzodzeniami. Żylaki do niedawna uważano za problem wyłącznie kosmetyczny, obecnie wiadomo, że są przyczyną dyskomfortu, bólu, absencji w pracy, prowadzą do niepełnosprawności i pogorszenia jakości życia. W leczeniu chorób układu żylnego ogromne znaczenie ma prowadzenie technik ablacji przezskórnej tj. wewnątrzżylnej ablacji laserowej oraz ablacji za pomocą fal radiowych i skleroterapii piankowej.
Chirurg naczyniowy. Przewlekła niewydolność żylna (PNŻ) jest utrwalonym zaburzeniem odpływu krwi żyłami kończyn dolnych.
Dotyczy żył powierzchownych, jak i głębokich. Piśmiennictwo definiuje ją jako „zmiany patologiczne, które dotyczą skóry i tkanki podskórnej, powstałe wtórnie do przewlekłego zastoju w odpływie żylnym”. Chorobowość na przewlekłą niewydolność żylną podawana jest różnie. W jednym z badań szwajcarskich wykazano występowanie chorób żył powierzchownych u 19% mężczyzn i 25% kobiet, zmiany skórne odnotowano u 3% mężczyzn i około 4% kobiet. Badania Tecumseh podają, że chorobowość wzrosła z 2% między 30 a 39 rokiem życia, aż do 21% po 70 roku życia. Częściej występuje u kobiet.
Chirurg naczyniowy. Żylaki kończyn dolnych. Żylaki kończyn dolnych należą do najczęściej omawianej postaci klinicznej niewydolności żylnej. Wyróżnia się żylaki pni żylnych, żylaki „siateczkowe”, żylaki „gałązkowate”. Chorobowość wszystkich typów żylaków przeważa u kobiet (50%) u mężczyzn (45%), dotyczy to populacji zachodnioeuropejskich. Jeżeli mówimy o kobietach żyjących np. w wioskach Nowej Gwinei, żylaki dotyczą zaledwie 0,1% populacji. Choroby żylaków kończyn dolnych wzrastają z wiekiem: w przedziale 60-70 lat dokuczają od 30 do 60% ludności. W Polsce objawy związane z żylakami stwierdza się u 50- 55% dorosłych kobiet i 40 -50% mężczyzn. Czynniki rozwoju żylaków kończyn dolnych jest płeć, wiek, ciąża, predyspozycje genetyczne, długotrwałe stanie lub siedzenie, zaparcia.
Chirurg naczyniowy. Obrzęki i zmiany skórne. Według badań Tecumseh w USA zmiany skórne stwierdzono u 3,7% kobiet i 3% mężczyzny.
Częstość występowania wzrasta z wiekiem, wynosi 21% u osób powyżej 70 roku życia. Wiele badań wskazuje, że kobiety mają mniejsze predyspozycje do występowania zmian skórnych i obrzęków niż do żylaków. Owrzodzenia żylne występują u około 2% dorosłej populacji. W Polsce stwierdzono owrzodzenia żylne goleni u 1,53% chorych. Stosunek owrzodzeń rozpoznanych u kobiet do mężczyzn wynosi 2:1 lub nawet 3:1. Większość obrzęków nie jest groźna, wycofują się po wyleczeniu choroby, jednak istnieją przypadki, gdzie obrzęki miejscowe stanowią zagrożenie dla zdrowia i wymagają natychmiastowego kontaktu z lekarzem.