Otyłość brzuszna to nierzadki problem. Statystycznie częściej dotyka on mężczyzn. Istnieje wiele dowodów wskazujących na to, że otyłość androidalna jest niebezpieczna dla zdrowia. Często prowadzi ona do cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, chorób narządów ruchu oraz chorób metabolicznych. Niestety, bywa ona przyczyną choroby wieńcowej, a nawet zawału serca. Warto więc z nią walczyć.
Otyłość brzuszna – jak ją określić?
W określeniu otyłości przydatne są wskaźniki masy ciała. Najpopularniejszym z nich jest BMI (Body Max Index), czyli stosunek wzrostu do wagi. Wyliczyć można go za pomocą internetowego kalkulatora BMI. Wynik zostanie wówczas odniesiony do norm BMI dorosłych. Wynik w przedziale 25,00-29,9 świadczy o nadwadze, z kolei rezultat 30,00-34,99 to otyłość I stopnia, rezultat w graniach 35,00-39,99 świadczy o otyłości II stopnia, zaś wynik powyżej o otyłości 3 stopnia. Uwaga, w przypadku nieletnich stosuje się BMI dzieci oraz BMI młodzieży, których wyniki interpretuje się za pomocą siatki centylowej!
BMI pomaga jedynie określić stopień ogólnej otyłości. Warto więc skorzystać z miary WHR (Waist to Hip Ratio). Wynik uzyskuje się przez podzielenie obwodu talii przez obwód bioder. Osoby, które nie lubią matematycznych działań, mogą skorzystać z kalkulatora WHR.
Szczególnie polecam kalkulator BMI22, który oblicza także inne wskaźniki.
Najpierw trzeba jednak zmierzyć swój obwód talii i bioder, w czym pomaga metr krawiecki. O otyłości świadczy wynik 0,8 lub więcej u kobiet i 1,0 lub więcej u mężczyzn.
Kolejny ciekawy wskaźnik to WHTR (Waist to Height Ratio), który zestawia obwód talii ze wzrostem. Miara skupia się właśnie na okolicach brzucha, pozwalając określić stan odżywienia. Osoby z otyłością androidalną mogą więc skorzystać z kalkulatora WHTR i określić jej stopień. W przypadku kobiet normy wyglądają następująco: 49 – 54 – nadwaga, 54 – 58 – poważna nadwaga, powyżej 58 – otyłość, zaś dla mężczyzn: 53 – 58 – nadwaga, 58 – 63 – poważna nadwaga, powyżej 63 – otyłość.
Istnieje jeszcze wskaźnik LBM (Lean Body Mass). Określa on, jaką część naszego ciała stanowi tłuszcz. Należy bowiem rozróżnić masę tkanki beztłuszczowej (kości, mięśnie, narządy wewnętrzne) od masy tkanki tłuszczowej. Jeśli wynik wynosi ponad 22% u kobiety lub ponad 32% u mężczyzny, wówczas należy mówić już o otyłości.
Jak pozbyć się otyłości brzusznej?
W procesie odchudzanie nie chodzi o to, aby obsesyjnie liczyć wszystkie kalorie, choć trzeba mieć na uwadze swoje zapotrzebowanie kaloryczne. Dieta osób otyłych opiera się o dodatni bilans energetyczny. W efekcie organizm otrzymuje więcej pożywienia niż potrzebuje. Dodatki bilans kaloryczny sprawia, że organizm zaczyna magazynować dodatkowe kalorie w postaci tkanki tłuszczowej. Trzeba więc postawić na dietę opartą o ujemny bilans energetyczny. Organizm otrzyma wówczas mniej pożywienia niż potrzebuje, co zmusi go do sięgnięcia po zapasy. Ujemny bilans kaloryczny to podstawa, aby schudnąć. Mniejsze porcje sprawią, że żołądek ulegnie zmniejszeniu i szybciej będzie najadał się do syta. Codzienna dieta musi być jednak pełnowartościowa. Trzeba zadbać o to, aby zawierała złożone węglowodany i wartościowe białko. Należy często sięgać po owoce i warzywa, zaleca się również jedzenie ryb, które są bogate w nienasycone kwasy tłuszczowe.
Bilans kaloryczny to jedno. W spalaniu tkanki tłuszczowej pomocny jest też sport. Każda forma aktywności jest wskazana: spacerowanie, pływanie, jeżdżenie na rowerze. Polecane są treningi aerobowe i siłowe. Z ćwiczeń warto wykonywać brzuszki ze skrętem tułowia, brzuszki z wymachami, deskę i tym podobne. Pomagają one spalać tłuszcz nagromadzony właśnie w okolicach brzucha.
Niestety, dieta i ćwiczenia nie zawsze wystarczają. Sprawdzą się one przy nadwadze oraz otyłości I stopnia. Osoby cięższe mogą zostać już zakwalifikowane do leczenia chirurgicznego. Otyłość II i III stopnia jest bardzo niebezpieczna, w dużym stopniu zagraża zdrowiu, a nawet życiu. Metoda chirurgiczna zawsze dobierana jest indywidualnie. Do wyboru są operacje restrykcje (ograniczają spożycie pokarmu): założenie przewiązki regulowanej na żołądek, rękawowa resekcja żołądka lub założenie opaski nieregulowanej oraz operacje wyłączające (wyłączają z działania część pokarmu przewodowego): wyłączenie żółciowo-trzustkowe lub wyłączenie żółciowo-trzustkowe z ominięciem dwunastnicy.
Dieta oparta o odpowiedni bilans energetyczny, aktywność fizyczna, a nawet leczenie chirurgiczne to nie wszystko. Osobom z dużym stopniem otyłości zaleca się również konsultację psychologiczną. Spożywanie dużej ilości jedzenia może być metodą radzenia sobie ze stresem lub nieprawidłowym nawykiem z dzieciństwa. Wsparcie psychologiczne może wiele wnieść w proces chudnięcia.
https://eurodaily.org/p/2021-11-14-otylosc-i-choroby-z-nia-zwiazane